N′mes katër muresh po shuhëm e vyshkëm si gjeth pa Diell.
Depresion shumë i rënd më kaplon gjoksin ma shtrëngon,
Ti se di se si çelik i fort unë po qëlloj kur ende pe lëshoj.
E neveritshëm mërzitshëm në gjendje të rrezikshme jam
Komplekset shpërthejn e pa knaqur si
Hije që toka s'ecë.
Në ç′do moment i pa sigurt,
Gati t'shpërthej në vaj armik i vetëvetës jam!
Larg syve e verber je ndjenja t'sigurta s′ke
Ti nuk më meriton.!
Si topin ti po më gjun si lodër me mua lun
Ti nuk më meriton.!
E neveritshëm mërzitshëm në gjendje të rrezikshme jam
Komplekset shpërthejn e pa knaqur si
Hije që toka s′ecë.
Në ç'do moment i pa sigurt,
Gati t′shpërthej në vaj armik i vetëvetës jam!
Dekt e pranove këtë fakt se po vuaj e po mbaroj
Ti nuk më meriton.!!
Mjeku dhe barnat më duhën pa gjumë e pa shpres jetoj
Ti nuk më meriton.!
Dhom e errët perde e lëshuar
Ndoshta më s'do hyj pak diell në ujë të ftohët.
Larg syve e verber je ndjenja t′sigurta s'ke
Ti nuk më meriton.!
Si topin ti po më gjun si lodër me mua lun
Ti nuk më meriton.!
