เมื่อบทเพลงแห่งความทรงจำนั้นก้องดัง
นาฬิกาเหมือนย้อนเวลาให้กลับคืนมา
น้ำในตาหยดลงมาแล้วมันก็ไหลไม่หยุดเธอคือสิ่งมีค่าในความทรงจำ
ทั้งที่เป็นฉันที่ฝันมากมายในใจ
ในวันที่ฉันยังไม่เข้าใจอะไร
แต่แล้ว เธอก็ได้ยื่นมือมาช่วยฉัน
คำเธอบอกต่อสิ่งที่มันสำคัญที่สุด
คือการตั้งใจ เดินทางมุ่งไปไม่หยุด
คำนั้น ฉุดฉันให้ฉันได้มีแรงขึ้นมา
Anata ga ite kureta kara
ต่อให้ไกลแค่ไหน ก็จะเดินก้าวไปต่อ
เพราะชีวิตฉันมีเธอ ที่เป็นที่พักพิงใจ
และคอยปกป้องฉันด้วยความอ่อนโยนเรื่อยมา
เพราะฉันมีเธอ ที่เป็นดั่งบ้านของหัวใจ
หากแค่ไม่ยอมแพ้ เราต้องไปได้ถึงสักวัน
และทุกทีที่ฉันเสียใจ
แค่หันไปแล้วได้เจอเธอ
ก็มั่นใจ ต่อให้ไกลเท่าไรก็สู้ไหว
เพราะฉันมีเธอรออยู่
เหมือนเวลาผ่านไปจากวันนั้นเนินนาน
เราไม่ได้พบกันบ้างเลยตั้งแต่วันนั้น
ความทรงจำหมั่นคอยย้ำเตือนในทุกเรื่องเก่าๆ
เธอคือดวงตะวันส่องทางในใจ
ในที่สุดก็ถึงวันที่ต้องลาไกล
ไม่ใช่ความผิดของใครฉันก็เข้าใจ
เพียงแค่เราต้องเดินไปกันคนละทาง
เธอบอกกับฉัน ถ้าไม่ยอมแพ้ซะอย่าง
ความฝันสักวันมันต้องมีทาง
เธอบอกคำนั้น ด้วยรอยยิ้มแห่งกำลังใจ
เพราะฉันมีเธอ ที่คอยอยู่เคียงข้างกัน
ทำให้คนอย่างฉัน เชื่อในทางที่เลือกเดิน
สักวันทั้งฉันและเธอ คงมีวันพบกันใหม่
สักวัน อยากให้เธอภูมิใจในตัวของฉัน
เพราะฉันมีเธอ ที่เป็นแรงใจสำคัญ
ทำให้คนๆ นี้ เลยไม่เคยหลงทางไปไกล
อยากล้มตัวที่ข้างๆ เธอ แล้วซบอกร้องไห้ด้วยกัน
ก็เพราะเธอ คอยมอบความรักตลอดมา
แม้ที่ใดก็ตาม
อยากรู้เหมือนกัน ว่าฉันเติบโตพอหรือยัง
เป็นผู้ใหญ่ขึ้นไหม จากวันแรกที่เริ่มเดิน
ตั้งแต่ไม่รู้อะไร พูดจาก็เอาแต่ใจ
ฉันเองไม่รู้ตอนนี้ฉันเปลี่ยนไปแค่ไหน
อยากรู้เหมือนกัน ว่าฉันเติบโตพอหรือยัง
กี่น้ำตาที่ไหล ระหว่างทางนี้ไปมากมาย
แล้วเราก็ได้พบกัน
ย้อนกลับมาที่เดิมของเรา
ก็เพราะเธอ คอยดูแลฉันตลอดมา
กำลังใจที่ยิ่งใหญ่
Anata ga ite kureta kara
ต่อให้ไกลแค่ไหน ก็จะเดินก้าวไปต่อ
เพราะชีวิตฉันมีเธอ ที่เป็นที่พักพิงใจ
และคอยปกป้องฉันด้วยความอ่อนโยนเรื่อยมา
เพราะฉันมีเธอ ที่เป็นดั่งบ้านของหัวใจ
หากแค่ไม่ยอมแพ้ เราต้องไปได้ถึงสักวัน
และทุกทีที่ฉันเสียใจ
แค่หันไปแล้วได้เจอเธอ
ก็มั่นใจ ต่อให้ไกลเท่าไรก็สู้ไหว
เพราะฉันมีเธอรออยู่
เพราะเธอ คอยดูแลฉันตลอดมา
กำลังใจที่ยิ่งใหญ่
