Bordeaux

Paul De Leeuw

beslagen ruiten


de hemel strooit


lauwe druppels op de heg


ik zie hoe buiten


de sneeuw ontdooid


en ik slik mijn tranen weg


in de verte blaft een hond


verder is het stil


ik vind een vriend


in de fles op de grond


hij laat me vergeten


dat jij me niet wil





ik hef op jouw het volle glas


vannacht vergeet ik wie je was


ik laat je naam in rode wijn verdrinken


dit is mijn beste fles bordeaux


je gaf hem zelf cadeau


morgen vroeg dan komt de kater pas





lege flessen, volle maan


ik ben dronken van verdriet


volle glazen, leeg bestaan


jouw vergeet ik blijkbaar niet


in de verte blaft een hond


door de stilte heen


ik heb de smaak van gemis in mijn mond


jij ben vervlogen en ik ben alleen





ik hef op jouw mijn laatste glas


vannacht vergeet ik wie je was


ik laat je naam in rode wijn verdrinken


dit is mijn beste fles bordeaux


je gaf hem zelf cadeau


morgen vroeg dan komt de kater pas





beslagen ruiten, verslagen man


die maar niet vergeten kan