چرا ای خالق آسمون... نمی رسی به فریادمون
چرا ما همۀ آدما... محبت رفته از یادمون
چرا ای خالق آسمون، نمی رسی به فریادمون
چرا ما همۀ آدما، محبت رفته از یادمون
چرا ای خالق آسمون، نمی رسی به فریادمون
چرا ما همۀ آدما، محبت رفته از یادمون
--- ---
اگه میشد یه بار دیگه، پا توی دنیا بذارم
عهدی می بستم با خودم، پا روی دلها نذارم
اگه میشد دوباره باز، روزای رفته برمی گشت
لحظه ای از بودن من، بدون عشق، نمی گذشت
ببین به خود، چه کرده ایم
چه درهم و شکسته ایم
در این دو روز زندگی
چرا ز هم گسسته ایم
چرا ز هم گسسته ایم
چرا ای خالق آسمون، نمی رسی به فریادمون
چرا ما همۀ آدما، محبت رفته از یادمون
دیدنیها کم نبودن
چرا که من کم دیدم؟
چیدنیها کم نبودن
چه شد که من کم چیدم؟
دیدنیها کم نبودن
چرا که من کم دیدم؟
چیدنیها کم نبودن
چه شد که من کم چیدم
دنیا پر از ترانه بود
چه حیف که من نشنیدم
چه قصه ها نگفته موند
چه غنچه ها نشکفته موند
کسی از عشق حرفی نزد
دلا همه شکسته موند
دلا همه شکسته موند
چرا ای خالق آسمون
نمی رسی به فریادمون
چرا ما همۀ آدما
محبت رفته از یادمون
چرا ای خالق آسمون، نمی رسی به فریادمون
چرا ما همۀ آدما، محبت رفته از یادمون
چرا
