Tujuh Purnama

Nur Halimah

Genaplah tujuh purnama
Diriku engkau tinggalkan
Sendiri sekeping hati
Di dalam kehampaan

Mana janji dan sumpahmu
Yang kautulis di kalbumu
Di saat benih yang engkau taburkan
Di tanah yang rawan, yang masih rawan

Genaplah tujuh purnama
Diriku engkau tinggalkan

Bagai ditusuk jarum sejuta
Rasa sakitnya hati
Saat kuterima surat undangan
Hari perkawinanmu

Gelap dunia, gelap kurasa
Memang kau tega tiada iba
Sungguh hatimu sekeras batu

Dengarlah musafir cinta
Hidupku dalam gulita
Benih di rahimku ini
Dosaku dosamu jua

Kasih dan cinta kaubawa
Tiada lagi yang bersisa
Kau memang lelaki tak berbelas kasih
Manakah janjimu, mana sumpahmu

Genaplah tujuh purnama
Diriku engkau tinggalkan